'Lezen' is iets wat ik in de loop van de jaren heb weten evolueren. Als jongeling verslond ik science-fictionromans en strips. In de loop van de jaren, en dan vooral wegens mijn studies en latere carrière, was ik gedwongen om veel te lezen: pamfletten, nota's, berichten, e-mails, enz. De lust om iets anders nog te zoeken, laat staan te lezen, was verdwenen.

Eenmaal na mijn pensionering dacht ik voldoende tijd te hebben om mijn 'oude' leesplezier te zullen terugvinden. Maar het probleem is - ik denk voor velen ook zo - dat er teveel aanbod is en mijn aandacht is te klein om veel nonsens te verdragen. Ik heb mij dus in deze laatste jaren vooral beperkt tot het zorgvuldig selecteren van 'leeswaardige' boeken. Deze boeken dragen zeker niet de gemakkelijkste titels en zijn soms moeilijk te verteren, maar daarom niet minder leeswaardig.

Sommige boeken vragen een tweede lectuur. Het volume ervan of de aangesneden onderwerpen zijn zo groot dat, als de laatste bladzijde is gelezen, je driekwart van het voorgaande bent vergeten. Ik heb daarom dan ook mezelf de opdracht gegeven deze boekwerken te herlezen en te synthetiseren. Dat vergt een enorme en langdurige inspanning, maar later spaart me dat tijd uit bij het herlezen.

De laatste 'aanwinst' in deze reeks is "The Information" van James Gleick.